Δέκα χρόνια μετά την ίδρυση τους και τρία album που έτυχαν πρωτοφανούς κριτικής αποδοχής, “Through The Ides Of March”(2003), “As The Bluebird Sings (2006) και “Dry Land” (2008) επιστρέφουν παρουσιάζοντας αξιοσημείωτους ρυθμούς εξέλιξης και μια μοναδική ικανότητα να ανεβαίνουν σε νέα καλλιτεχνικά ύψη.
Ενώ ξεκίνησαν θυμίζοντας κάτι μεταξύ Nine Inch Nails και Radiohead της «Kid A» περιόδου, το 2006 είχαν ήδη καταφέρει να έχουν περισσότερα κοινά στοιχεία με τους... Dresden Dolls αλλά και να μαγέψουν το κοινό στο φεστιβάλ “All Tomorrow's Parties”.
Συγχωνεύοντας γοτθικά saloon στοιχεία με σκοτεινή καμπαρέ αισθητική, το 2007 κυκλοφορούν το “Dry Land” σε παραγωγή του παλιού τους φίλου Steve Albini που τους επέλεξε να ακολουθήσουν τους Shellac στα πλαίσια της τότε αμερικανικής και ευρωπαϊκής τους περιοδείας. Την ίδια περίοδο ο M. Night Shyamalan τους καλεί να ντύσουν με τραγούδια τους το soundtrack της ταινίας του “Lady in the water”.
To 2012 βρίσκει τους AWITN σε μια νέα – πιο ευέλικτη - φόρμα που περιλαμβάνει δύο μέλη , τον West Thordson (κρουστά, πλήκτρα) και τη Sonja Larson (βιολί, έγχορδα). Μαζί δημιουργούν ένα νέο κράμα ήχων που καθηλώνει καθώς αποτελείται από διαφορετικά στρώματα synthesizer και sampler.

Στο φετινό “To Forget” που κυκλοφορεί από την εμβληματική ετικέτα της “Exile on mainstream” οι AWITN επιδίδονται σε ένα άνευ όρων παιχνίδισμα με τα ηχοτόπια ενός μελαγχολικού φυσικού περιβάλλοντος. Κάτι που φέρνει στο νου μνήμες από άλλες εποχές χωρίς να δανείζονται επιτηδευμένα ρετρό στοιχεία.