“Τα δάκρυα καίγονται πάνω στο πρόσωπο”, ξανάπιασαν το κομμάτι οι Uncensored, όπως ονόμαζαν την μπάντα που έστηναν οι δύο Νίκοι, και που έπαιζε, όπως έλεγαν, τα Μπλουζ του Εικοστού Πρώτου Μεσαίωνα. “Πήγαμε στο bar-café να συζητήσουμε”, τραγουδούσε απαγγέλοντας, ο ένας Νίκος, ενώ ο άλλος έπαιζε σκληρά, πολύ σκληρά, σαν να παίζει δύο σαξόφωνα μαζί, τη φυσαρμόνικα. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, Το Μυθιστόρημα της Μεταπολίτευσης, συνέχεια 43, Οι Θύελλες της Νιότης.