N.M.O + No God Ritual + Sinos/Bichakis
Με αφορμή τα εγκαίνια μιας νέας σειράς κυκλοφοριών και events αφιερωμένων στη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική υπό τον τίτλο Hypermedium, ο Ρόμβος παρουσιάζει το βερολινέζικο 'space techno' δίδυμο των N.M.O., την αλγοριθμική dub του No God Ritual και τα ετερόκλητα ρυθμικά patterns του Στράτου Μπιχάκη και του Άκη Σίνου την Τρίτη 24 Μαρτίου στην σκηνή του six d.o.g.s.
To project των N.M.O. ξεκίνησε το 2013 από τον Rubén Patiño, ενεργό συμμετέχοντα στις διεργασίες της computer music μέσα από την σύνθεση ήχου και την δημιουργία installations, και τον Morten J. Olsen, αυτοσχεδιαστή drummer ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για την θητεία του στο avant rock duo των MoHa! και τις συνεργασίες του με τους Robin Hayward, Mike Majkowski, Ultralyd κ.ά. Σαν N.M.O παρουσιάζουν ένα ηλεκτρονικό και ακουστικό ιδίωμα που οριοθετείται από στιβαρές ρυθμικές δομές πλαισιωμένες από ένα ρευστό σύμπαν αποπλαισιωμένων ήχων χορευτικής μουσικής μέσα από την χρήση ψηφιακών εργαλείων και ενός απογυμνωμένου drum kit. Μετά από δύο κυκλοφορίες στην Anòmia που απέσπασαν ενθουσιώδεις κριτικές μόλις κυκλοφόρησαν ένα νέο 12" στην Death Of Rave (Boomkat) ενώ αναμένεται η νέα τους κυκλοφορία στη Diagonal του Powell. Έχουν παρουσιάσει την δουλειά τους σε πολλά φεστιβάλ στον κόσμο - όπως το τελευταίο Unsound - ενώ η εμφάνιση τους στην χώρα μας θα είναι η πρώτη τους.
Ο Τίμος Αλεξανδρόπουλος είναι καλλιτέχνης και προγραμματιστής με έδρα την Αθήνα. Σαν No God Ritual έχει κυκλοφορήσει δίσκους του σε εταιρείες της Ελλάδας και του εξωτερικού (Ρόμβος, Felt, Sound Holes) ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα split 12" με τον Ruben Patiño. Τα ενδιαφέροντα του περιστρέφονται γύρω από την χρήση αλγοριθμικών συστημάτων και τεχνικών προγραμματισμού σαν εργαλεία για την δημιουργία πολυσύνθετων ήχων. Στην μουσική, όπως και στα installations του, μέσω της διάθλασης γνώριμων στοιχείων της ηλεκτρονικής μουσικής, χτίζει ένα εντελώς προσωπικό αφηρημένο ηχητικό λεξιλόγιο που επαναδιαπραγματεύεται χαρακτηριστικά όπως ο ρυθμός και η μελωδία.
Οι Στράτος Μπιχάκης και Άκης Σίνος χρησιμοποιούν έναν ιδιοκατασκευασμένο κώδικα – εν είδει προσομοίωσης μοντέλων συγχρονισμού - για να ελέγξουν αναλογικές και ψηφιακές πηγές ήχου και να εξερευνήσουν τις δυνατότητες των drum machines μέσα από την αλληλεπίθεση ετερόκλητων ρυθμών και patterns. Το αποτέλεσμα αποτελεί ένα υβρίδιο που μερικές φορές μοιάζει να φλερτάρει με την αλγοριθμική computer music κι άλλοτε να αποδομεί την μουσική των clubs αποσυναρμολογώντας τα κύρια γνωρίσματά της.